środa, 8 czerwca 2011

Nawet dziś architektuta Rzymu zadziwia.



Rzymianie dali początek nowej epoce budownictwa i architektury.
Można sądzić, że dziś nie jesteśmy wstanie poradzić sobie bez osiągnięć Rzymian.
Główne miejsce w budownictwie Rzymu zajmowały budowle pożytku publicznego projektowane na ogromną liczbę ludzi. Były to bazyliki, teatry, amfiteatry, cyrki, biblioteki, rynki  świątynie.
W całym starożytnym świecie rzymska architektura nie ma sobie równych pod względem sztuki inżynieryjnej, skali budownictwa i w różnorodności i typach budowli.
Rzymianie wprowadzili budowle takie jak: akwedukty, mosty, drogi, kanały i porty i umiejętnie wkomponowali je pejzaż miejski i wiejski.
Rzymianie w budownictwie obok kamienia posługiwali się cegłą i zaprawą o właściwościach podobnych do betonu (przyjmuje się, że to oni byli pierwszymi którzy zastosowali tą szeroko stosowaną dziś substancję). Pozwalało to Rzymianom budować sklepienia nie tylko proste, ale i kopulaste i półokrągłe. Dzięki temu mogli tworzyć budynki półokrągłe i o dużych rozmiarach.
W architekturze Rzymu panowała tendencja wysławiania poprzez budowle władzę imperatorów i potęgę wojskową imperium. Dlatego w budowlach na wielką skalę występują przesadne efekty i patos.
Rzymianie należeli do pierwszych, którzy zbudowali sieć kamiennych, jasno wyznaczonych dróg. Stąd wszechobecne wyrażenie „Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”.
Takie budowle jak bazyliki pełniły rolę budynków administracyjnych w których Rzymianie spędzali większą część dnia. Druga część dnia była związana z odpoczynkiem i odbywała się w termach. Termy (łaźnie) były to połączone pomieszczenia związane z odpoczynkiem, sportem i higieną. Znajdowały się tam sale przeznaczone do uprawiania gimnastyki, pomieszczenia do biesiad, wystąpień, biblioteki, gabinety lekarskie, sauny, baseny, pomieszczenia handlowe, a nawet stadiony. Termy mieściły około tysiąca osób. W związku ze swoim przeznaczeniem  miały one zapotrzebowanie na wodę. Dlatego też były do nich doprowadzane specjalne wodociągi zwane akweduktami. Akwedukty doprowadzały wodę do Rzymu nawet z odległości kilkudziesięciu kilometrów.
 

Dużą grupę budowli w starożytnym Rzymie stanowiły domy i wille za miastem. Charakterystyczne dla Rzymu są parterowe domy (domusy). Wnętrza domów były wykańczane rzeźbami, malowidłami, mozaiką. Malowidła  wypełniały przestrzeń pomieszczeń i były pięknym środkiem dekoracyjnym. Mozaiki zdobiły podłogi. W rzymskim dekoratorstwie występowało wielość form i materiałów.

Ciekawostki: 
Bibliografia:
http://www.countries.ru/library/ant/rimarh.htm